از پایان به آغاز

رخ می نماید...
روزی دیگر از پس پرده ی سپیده...

و از میان بوی تعفن...
ملحفه ها که  برچیده می شوند...
به دست نسیم صبحگاه...

آخر..
قرار نیست،جسد تا همیشه بماند اینجا...
چند ساعت دیگر که بیایند
رشته های آفتاب...

درخشان...
این همه پایان خواهد یافت
و آغاز پای به صفحه خواهد گذارد

همسوی با زمان
و بر فراز بادهای موسمی...
فرشته ی تغییر است که می راند
با سرعتی به بزرگی  قدم های طی شده
مقسوم بر مجموع ساعات عمر...

این همه پایان خواهد یافت
و آغاز پای به صفحه خواهد گذارد

بی عنوان

شاخه رز هایی که بر بستره ی اوقیانوس ارمیده اند...

با وزش هر موج قطرات خون از بالینشان پر می کشند...

پای می کوبند و می رقصند جایی در اعماق...

جایی در برابر دیدگانم...