شاخه رز هایی که بر بستره ی اوقیانوس ارمیده اند...
با وزش هر موج قطرات خون از بالینشان پر می کشند...
پای می کوبند و می رقصند جایی در اعماق...
جایی در برابر دیدگانم...
عجب شعری. یه روز افکت و وسایل بیارم برای این عمقت موسیقی بسازیم. پ.ن: املای «اقیانوس» را درست کن.
عجب شعری. یه روز افکت و وسایل بیارم برای این عمقت موسیقی بسازیم.
پ.ن: املای «اقیانوس» را درست کن.